Είμαστε δίπλα σας αδέρφια και σύντροφοι, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό σας για να πάψουν οι διώξεις όλων των συναγωνιστών!
“Άνθρωποι ριψοκίνδυνοι ήταν.
Δεν το περηφανεύονταν ωστόσο.
Έσπασε το θερμόμετρο
ο υδράργυρος σκόρπισε.
Σαν φτάσαμε στα σύνορα
μας σταμάτησαν.
Τα ψεύτικα διαβατήρια
ήταν έγκυρα.
Εμείς δεν περάσαμε.”
(Γιάννης Ρίτσος)
Για τους αμετανόητους εραστές των λεύτερων βουνών, για όσους αγωνίζονται για κάθε πετρούλα της Αγραφιώτικης Γης, για τη διαφύλαξη της μακραίωνης ιστορικής μνήμης των Ανθρώπων μας, για την υπεράσπιση της συλλογικής λαϊκής περιουσίας μας από τα νύχια κάποιων αρπακτικών με εταιρικά διακριτικά.
Γι’ αυτούς που ενστερνίζονται την προμηθεϊκή ανυποταξία απέναντι στους αφεντάδες, για εκείνους που επιμένουν να αναπνέουν ελεύθερα κι ας τους πνίγουν τα δακρυγόνα, για όποιους δεν σκύβουν το κεφάλι μπροστά στην κρατική τρομοκρατία και την κατασταλτική μανία των εξουσιαστικών μηχανισμών.
Για όλους όσους πολεμάνε για “να μην πέσουν τ’ Άγραφα”!
*****
Είμαστε δίπλα σας αδέρφια και σύντροφοι, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό σας για να πάψουν οι διώξεις όλων των συναγωνιστών!
-Οι δίκες θα γίνουν του κράτους καταδίκες.
-Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές!
-Έξω οι καπιταληστές από τα βουνά μας.
-Γη και Ελευθερία στ’ Άγραφα… και παντού!
Βιογραφικό
Έκλεισα τα μάτια και αφέθηκα στη βαθιά σιωπή του βουνού. Κέντρισα απαλά με τα σπιρούνια της φαντασίας το ολόλευκο άτι της ελευθερίας και ξέφυγα πέρα από τις σκιές, πάνω από τις φεγγαρολουσμένες μακρινές κορφές. Λυτρωμένος από κάθε σκέψη, διαζευγμένος από κάθε πεζή έγνοια, ερωτευμένος με την απόλυτη ελευθερία, μοναχικός και άναρχος, άγγιζα όσα μου δώριζε η νυχτιά και το βουνό. Με μια αδιόρατη αφή ήρθα σε επαφή με την ομορφιά, την αγνότητα, αλλά και με τις πληγές και τις μνήμες.
Δρασκέλισα ξεχασμένα μονοπάτια, βράχηκα σε αφρισμένα ποτάμια, ακούμπησα αποσταμένος σε ελατίσιους κορμούς, πέρασα από παλιά πετρογέφυρα, ζύγωσα σε μισογκρεμισμένα χωριατόσπιτα της ξενιτιάς, κοντοστάθηκα σε έρημα σχολειά δίχως παιδιά, άναψα ένα κερί στις άυλες μορφές των προγόνων, άγγιξα κρυφά τα χρυσαφένια μαλλιά της νεράιδας της λίμνης, πήρα μια χαψιά μπομπότα από τη στόφα της λησμονημένης γιαγιάς, ακολούθησα αόρατος την πομπή των ανταρτών στον αυχένα του βουνού, στέγνωσα σε μια φωτιά στο ριζοσπήλι του Κατσαντώνη, περπάτησα πλάι σε γκρεμούς με το φως της πυγολαμπίδας - κι έτσι ξαναβρήκα τους δρόμους εκείνους που είχα χάσει, που είχα απαρνηθεί, που είχα λησμονήσει - κι έτσι ξανασυνάντησα τις χαμένες μου μνήμες, τον τόπο μου…
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ STILIDA NEWS ΣΤΟ GOOGLE NEWS
ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ ΣΤΟ You Tube
ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ ΣΤΟ You Tube
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ:
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το STILIDA NEWS δεν υιοθετεί καθ' οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Δεν πρόκειται να λογοκρίνεται κανένα σχόλιο που θα περιλαμβάνει καλοπροαίρετη κριτική ή θα διορθώνει κάποιο δικό μας σφάλμα.Τα συκοφαντικά, υβριστικά, απειλητικά, εκβιαστικά, ρατσιστικά ή κοινωνικού αποκλεισμού μηνύματα θα διαγράφονται.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.