Σιωπηροί στη ζωή και στην αποδημία τους

---

 Άνθρωποι που υπάρχουν γύρω μας... Σιωπηροί στη ζωή και στην αποδημία τους, ταπεινοί και ήσυχοι, πολλαπλασιάζουν, με τον πιο ενδόμυχο τρόπο, τους κρίκους στην αλυσίδα της αγάπης. Τους ακολουθούμε με τις μηδαμινές μας αντοχές, σαν πρωτοπούλια στο σμάρι της μετανάστευσής μας προς τη χώρα του Ιδανικού. Καλό σου ταξίδι Θανάση............ 

.. ''Έφυγε από τη ζωή στα 47 του χρόνια, μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο,
ο γιατρός του Θεαγενείου Θανάσης Τριαρίδης.

«Φοβάσαι;» ρώτησε την εξαδέλφη του Αγγελική Τριαρίδου.
«Κοίτα», της είπε, «δεν είναι κακό να φοβάσαι.
Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κόντρα…»

Ο γιατρός που την τελευταία δεκαετία δημιούργησε έναν ιδιότυπο αστικό θρύλο, «έναν υπερ-ήρωα της ιατρικής», όπως έγραψε ο Γιώργος Τούλας.
Ο άνθρωπος με τη μαγνητική προσωπικότητα,την εμμονική ανιδιοτέλεια, που ήξερε τη μυστική συνταγή για το χάπι κατά του Φόβου.
Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του. Και στη συνέχεια, στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν, ειδικά αυτόν. Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέταση, έβαζε εθελοντικά
εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ. Ενώ, λόγω της αρρώστιας του, μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες, αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του. Όσοι ακούγανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα, πως είναι μια υπερβολή: δεν μπορεί, έλεγαν, να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία. Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύρωνε. Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής, δίνοντας σε όλους μας, στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας, ένα σπάνιο υπόδειγμα δοτικότητας, αλληλεγγύης και προσφοράς. Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο. Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά), εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη.


Έμπρακτα έδειξε αυτό που θεωρούν άλλοι,οτι δεν μπορούν να κάνουν !
Ηταν γιατί το Ήθελε !
Παράδειγμα προς μίμηση για τους Ίδιους,τους α-σθενείς του !
Για το πως να αντιμετωπίζουν την Α-Σθένεια !
Να μην χάνουν το ΣΘΕΝΟΣ τους !
Η Α-Σθένεια ειναι αποκοπή απο την Ζωή !
Ο Θεός μας δινει οτι Θέλουμε...
Οχι οτι Νομίζουμε οτι Θέλουμε...
Και αυτός ο άνθρωπος έδειχνε καθημερινά σε συμΠάσχοντες...
την Δύναμη που Είναι - Έχει μέσα του ο Ανθρωπος όταν Θέλει !

Καλό του ταξίδι...

Βικυ Καλου